การสอนแบบการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร (Communicative Language Teaching : CLT) ความหมายการสอนภาษาตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร เป็นการจัดการเรียนการสอนตามทฤษฎีการเรียนรู้ ซึ่งมุ่งเน้นความสำคัญของตัวผู้เรียนจัดลำดับการเรียนรู้เป็นขั้นตอนตามกระบวนการใช้ความคิดของผู้เรียน โดยเริ่มจากการฟังไปสู่การพูด การอ่าน การจับใจความสำคัญ ทำความเข้าใจ จดจำแล้วนำสิ่งที่เรียนรู้ไปใช้
จัดการเรียนรู้ที่เน้นกระบวนการเรียนรู้โดยมุ่งเน้นให้นักเรียนได้ลงมือปฏิบัติ (Active Learning) โดยใช้ทฤษฎีการสอนแบบ CLT (Communicative Language Teaching) การสอนภาษาแบบสื่อสาร คือ แนวคิดที่เชื่อมโยงระหว่าง ความรู้ทางภาษา ทักษะทางภาษาและความสามารถในการสื่อสาร เพื่อให้ผู้เรียน สามารถเรียนรู้โครงสร้างทางภาษา เพื่อสื่อสาร โดยองค์ประกอบของความรู้ความสามารถในการสื่อสารนั้น มีทั้งหมด 4 องค์ประกอบ 1..ความสามารถด้านไวยากรณ์หรือโครงสร้าง หมายถึง ความรู้ทางด้านภาษา ได้แก่ การรู้คำศัพท์ โครงสร้างของคำ ประโยค จนกระทั่งการสะกดและการออกเสียง 2..ความสามารถด้านสังคม หมายถึง การใช้คำและโครงสร้างประโยคได้เหมาะ สม ตามบริบทของสังคม เช่น การขอโทษ การขอบคุณ การใช้ประโยคคำสั่งและการขอทราบข้อมูลต่าง ๆ เป็นต้น 3..ความสามารถในการใช้โครงสร้างประโยค เพื่อสื่อความหมายด้านการพูดและการเขียน หมายถึงความสามารถในการเชื่อมโยง ระหว่างโครงสร้างทางภาษากับความหมายในการพูดและการเขียนตามรูปแบบในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน 4..ความสามารถในการใช้กลวิธีในการสื่อความหมาย หมายถึง การใช้เทคนิค เพื่อให้การติดต่อสื่อสาร ประสบความสำเร็จโดยเฉพาะการสื่อสารด้านการพูด ถ้าผู้พูดมีกลวิธี ในการที่จะไม่ทำให้การสนทนานั้นหยุดลง กลางคัน เช่น การใช้ ภาษาท่าทาง การขยายความโดยใช้คำศัพท์อื่นแทนคำพูดที่ผู้พูดนึกไม่ออก ครูใช้สื่อประกอบบทเรียนได้เหมาะสมในแต่ละกิจกรรมและสร้างวิธีการใหม่ๆ ที่ทำให้ผู้เรียนสามารถเข้าถึงสิ่งที่เรียนและเข้าใจบทเรียนได้
จากการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร (Communicative Language Teaching: CLT) เป็นแนวคิดในการสอนภาษาที่มุ่งเน้นความสำคัญของตัวผู้เรียน ให้ผู้เรียนได้ใช้ภาษาอังกฤษเพื่อใช้ในการสื่อสารในชีวิตประจำวัน ได้จริงมีการจัดลำดับการเรียนรู้เป็นขั้นตอนตามกระบวนการใช้ความคิดของผู้เรียน ซึ่งเชื่อมระหว่างความรู้ทางภาษา ทักษะทาง ภาษาและความสามารถในการสื่อสาร เพื่อให้ผู้เรียนสามารถ นำ ความรู้ด้านภาษาไปใช้ในการสื่อสาร ดังนั้นในการจัดการเรียนการสอน ครูผู้สอนต้องคำนึงถึงการให้ผู้เรียนได้สื่อสารในชีวิตจริง กิจกรรมและภาระงานต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารจริง สื่อที่ ใช้ก็เป็นสื่อจริง แต่ก็ไม่ได้ละเลยความรู้ด้านไวยากรณ์เมื่อเกิดความผิดพลาดทางด้านไวยากรณ์เพียงเล็กน้อย แต่ยังสามารถสื่อสารได้ครูผู้สอนไม่ควรขัดจังหวะโดยการแก้ไขให้ถูกต้องทันที ควรแก้ไขเมื่อความผิดพลาดนั้นทำให้เกิดความไม่เข้าใจหรือสื่อสาร ไม่ประสบความสำเร็จเท่านั้น ทั้งนี้เพื่อทำให้ผู้เรียนมี เจตคติที่ดีต่อการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร (Davies & Pearse, 2000; Richards, 2006)
